Pierwsze informacje na temat oświaty w Głowience zapisane są w kronice szkolnej pod rokiem 1809. Wynika z nich, że już wówczas uczono w domach prywatnych czytania i pisania.
W 1857 r., dzięki staraniom mieszkańców wsi, wybudowano z drewna jodłowego na wzór wiejskiej chaty, pierwszą szkołę, w której mieściły się dwie sale lekcyjne, a nauka trwała przez cztery lata.
Na otwarcie szkoły przybył: ksiądz kanonik Struś z Krosna, ksiądz dziekan z Odrzykonia i komisarz z Krakowa. Ustalono wówczas pensję dla nauczyciela. Wynosiła ona 40 złotych reńskich w ciągu roku. Nauczyciel zapewnione miał mieszkanie w budynku szkolnym. Pierwszym nauczycielem w tej szkole był Jakub Jurczyk. Pracował przez trzy lata, ucząc około 60 – 70 dzieci. Kolejni nauczyciele to: Jędrzeja Wilus, Sebastian Zajdel, Józef Cichocki, Jan Albrecht.
W 1882 r. Marcin Pasterczyk został przeniesiony do Wrocanki, a jego miejsce zajął Karol Miętus. Pracował w szkole dwa lata.
W 1882 r. na zebraniu wiejskim podjęto decyzję o budowie nowej murowanej szkoły. Koszt miał wynieść 3 tys. złotych reńskich. W skład komitetu budowy szkoły weszli: Zajdel Jan i Stanisław Słyś.
Była to szkoła murowana dwuizbowa wraz z mieszkaniem dla kierownika i małym pokoikiem dla nauczyciela. Sam cesarz Franciszek Józef I przeznaczył na budowę szkoły 100 złotych reńskich. Mieszkańcy wsi zakupili sprzęt szkolny.
Od 1891 r. w szkole pracowało dwóch nauczycieli.
W 1894 r. szkoła ludowa w Głowience została przekształcona na dwuklasową szkołę ludową pospolitą.
W roku szkolnym 1903/1904 Rada Szkolna Krajowa postanowiła przyjąć do pracy w szkole trzeciego nauczyciela.
Naukę szkolną pobierało coraz więcej osób. W roku szkolnym 1903/4 zapisano do szkoły 243 uczniów,
a w roku 1911 szkoła liczyła już 257 uczniów i 80 osób uzupełniających wykształcenie podstawowe.
W Kronice Szkolnej znajdujemy zapiski, że w latach 1910 – 1914 uczniowie wraz z gronem pedagogicznym brali udział w uroczystościach patriotycznych, które organizowane były przez „Sokół” krośnieński.
W 1911 r. rozpoczęła pracę w szkole Maria Wierdakówna. Z jej inicjatywy, przy oddziale żeńskim Kółka Rolniczego, powstało Koło Młodzieży im. Marii Konopnickiej, przy którym działał zespół dramatyczny. Pierwszą sztukę teatralną: „Jasełka, czyli dzieci polskie w Betlejem”, mieszkańcy zobaczyli w 1911 r. Kronikarz pisze, że uczniowie wspaniale odegrali swoje role, a widzowie, którzy po raz pierwszy takie widowisko oglądali byli wzruszeni.
W okresie I wojny światowej nauka w szkole odbywała się z przerwami. Budynek szkoły i wyposażenie nie uległy zniszczeniu. W maju 1915 r. w szkole urządzono szpital dla żołnierzy niemieckich. Maria Wierdakówna pełniła funkcję sanitariuszki.
Po roku 1918 zmienia się charakter uroczystości szkolnych, jak również programy nauczania. Organizuje się
w dalszym ciągu przedstawienia teatralne. Dochód z nich przeznaczono na dekoracje i zakup książek do biblioteki szkolnej.
W 1921 r. Maria Wierdakówna na własną prośbę została przeniesiona do 7 – klasowej szkoły w Krośnie.
W 1925 r. Benedykt Wierdak przeszedł na emeryturę.
W Kronice czytamy, „…że grono żegnało go z serdecznym żalem tracąc wyrozumiałego przełożonego, a zarazem dobrego kolegę…”
W latach 1925-29 kierownikiem szkoły była Ludwika Sochówna. Z dniem 1.09.1927 r. Publiczna Szkoła Powszechna w Głowience stała się szkołą trzyklasową na podstawie orzeczenia Rady Szkolnej Powiatowej w Krośnie.
Oprócz podstawowych zadań szkoła kontynuowała działalność kulturalną wśród młodzieży. Przygotowywane były uroczyste obchody rocznic państwowych, organizowano coroczne Święta Pieśni, Święta Sadzenia Drzew, Dni Książki i po raz pierwszy w historii szkoły w 1928 r. Święto Dziecka. Dochód z imprez przeznaczono na zakup książek do biblioteki szkolnej. W 1929 r. jej księgozbiór liczył 205 tomów.
W 1929 r. zaczęto myśleć o budowie nowej szkoły. Materiał gromadzony był przez siedem lat, a budowę rozpoczęto w kwietniu 1936 r. Już w październiku oddano do użytku jedną w pełni wyposażoną salę, a pozostałe wykończono wiosną 1937 r.
W tym okresie młodzież często bierze udział w wycieczkach szkolnych m.in. do Odrzykonia, Iwonicza, Dukli, Rymanowa, Barwinka.
Uczniowie pod kierunkiem nauczycieli przygotowują obchody rocznic państwowych.
W roku szkolnym 1937/38 Inspektor Szkolny w Krośnie przemianował 3-klasową szkolę w Głowience na publiczną szkołę powszechną II stopnia.
Wybuch II wojny światowej zdezorganizował pracę szkoły. Inauguracja roku szkolnego nastąpiła 3 listopada 1939 r. Budynek szkolny nie ucierpiał w czasie działań wojennych. Do września 1941 r. część szkoły była zajęta przez wojsko, dlatego też przeniesiono jedną klasę do budynku starej szkoły.
Najtrudniejszy dla szkoły okres to rok 1943-44. Brak opału spowodował przerwę w zajęciach od 25. 01. do 12. 03. 1944 r. Wiosną uczniowie klas starszych zmuszeni byli do ciężkiej pracy w Suchodole przy uprawie tzw. „Koksagi” (rośliny z której Niemcy mieli otrzymać gumę). Wprawdzie władze okupacyjne wydały nowe programy, lecz te nie zostały wcielone w życie przez nauczycieli szkoły. Wśród huku bliskich dział, wśród pośpiesznych przygotowań okupanta do ucieczki, 4 lipca 1944 r. zakończył się rok szkolny.
W 1947 r. powołany został Komitet Rozbudowy Szkoły.
W 1952 r. szkoła w Głowience stała się pełną szkołą ogólnokształcącą stopnia podstawowego.
Lata 1951/55 to kolejna rozbudowa szkoły. Przybywają 2 sale lekcyjne, sala gimnastyczna, sanitariaty oraz pomieszczenie dla przedszkola, które uruchomiono w 1958 r. Dla uczniów organizowane są koła: dramatyczne, miczurinowskie, biologiczne, matematyczne, modelarstwa lotniczego i sprawnych rąk.
W nagrodę za dobrą pracę w organizacjach uczniowskich szkoła otrzymała maszyny do szycia, aparat radiowy, aparat fotograficzny, epidiaskop oraz inne pomoce naukowe, których fundatorem był Inspektorat Szkolny w Krośnie.
Szkoła organizowała również wycieczki do Iwonicza Zdroju, Odrzykonia, Zakopanego, Przemyśla oraz do muzeów
i zakładów pracy.
W 1962 r. zakończono gazyfikację szkoły, co zdecydowanie poprawiło warunki nauki i pracy. Kolejne lata przyniosły rozszerzenie działalności oświatowej wsi. W 1964 r. powstał zespół muzyczny instrumentów szarpanych.
Są to lata obchodów tysiąclecia państwa polskiego. Szkoła aktywnie włącza się nie. Na skutek reorganizacji szkół szkoła w Głowience stała się 8-klasowa. W budynku szkolnym, zwłaszcza w jego starszej części przeprowadzono remont, uruchomiono instalację wodno- kanalizacyjną, utwardzono nawierzchnię dwóch boisk szkolnych oraz drogę dojazdową na teren szkolny.
W szkole działają organizacje młodzieżowe, aktywnie pracuje Komitet Rodzicielski. Maria Kubit starała się także uczestniczyć w życiu kulturalnym wsi, czego przykładem może być reżyserowanie sztuk teatralnych z młodzieżą. Organizowane są liczne wyjazdy uczniów na wycieczki m.in. do Warszawy, Zakopanego, Czarnorzek.
w czynie społecznym zbudowała boisko do piłki ręcznej.
W zakresie działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoła odnotowała kilka nowych form: opieka nad dziećmi specjalnej troski, tworzenie zespołów wyrównawczych, wprowadzenie nowego ceremoniału szkolnego („Pasowanie na ucznia klasy I” i „Pożegnanie absolwentów szkoły”), intensyfikacja pracy organizacji uczniowskich, organizacja apeli szkolnych.
W 1976 r. powstał Zespół Fletów Prostych, który przez kolejne 4 lata zwyciężał we wszystkich przeglądach zespołów artystycznych na szczeblu województwa i regionu,
a 2-krotnie na konkursach krajowych w Łańcucie i Kaliszu.
W tym okresie obserwuje się również dynamiczny rozwój działalności sportowej w szkole.
31 maja 1987 r. społeczność szkoły obchodziła uroczystość nadania szkole imienia Benedykta Wierdaka, kierownika tej placówki w latach 1884-1925.
W szkole aktywnie działały organizacje młodzieżowe. Zaktywizowały swoją pracę cztery drużyny harcerskie oraz Samorząd Uczniowski. Powstał Zespół Perkusyjny, który odnosił znaczące sukcesy na przeglądach zespołów artystycznych – był m.in. 6-krotnym laureatem przeglądów wojewódzkich. Młodzież zwyciężała w konkursach plastycznych, brała udział w plenerach malarskich, w konkursie „Młodość – Trzeźwość”. Duże sukcesy odnosili młodzi sportowcy w zawodach na szczeblu gminy, rejonu i województwa, zwłaszcza w piłce ręcznej, koszykowej i siatkowej. Uczniowie, członkowie Klubu Sportowego „Orlew”, zdobyli tytuły: Mistrzów Województwa i Wicemistrza Kraju w skokach narciarskich oraz II miejsce w plebiscycie na najlepszego sportowca Krosna.
Dobrze układała się współpraca z Komitetem Rodzicielskim oraz zakładem opiekuńczym – POM w Miejscu Piastowym. Zakład ten udzielał szkole pomocy materialnej. W budynku szkolnym przeprowadzono częściowy remont, adaptowano pomieszczenie na izbę pamięci.
Prowadzone są w dalszym ciągu intensywne prace remontowe. W szkole nastąpiła zmiana systemu grzewczego z piecyków gazowych na centralne ogrzewanie, odremontowano instalację elektryczną, wymieniono okna we wszystkich klasach i na korytarzach, zaadaptowano pomieszczenia na szatnię dla uczniów, w 2007 r. przeprowadzono kapitalny remont biblioteki, odmalowano społecznie korytarz na parterze szkoły. Wiele sal lekcyjnych zostało wyposażonych w nowe meble, stoliki uczniowskie i krzesła.
Od 1990 r. w szkole wprowadzona została nauka j. angielskiego oraz przedmiot elementy informatyki. W związku z reformą szkolnictwa w 1998 r. szkoła przekształcona została w sześcioletnią szkołę podstawową, a organem prowadzącym został Urząd Gminy w Miejscu Piastowym. Przy szkole utworzono oddział przedszkolny. Szkoła posiada certyfikat „Szkoły z klasą.”
Szkoła chętnie włącza się w życie kulturalne wsi przygotowując co roku akademie i koncerty środowiskowe.
